Editorial - 6 Οκτωβρίου 2011

 

HOMO DIMOSIUS YPALLILUS

 

Πως άραγε αισθάνεται ένας δημόσιος υπάλληλος στην Ελλάδα σήμερα;

Για χρόνια έχει υπάρξει θύμα αλλά και θύτης σε ένα αμείλικτο σύστημα μέσα στο οποίο μέχρι το 2010 συνέβαιναν τα εξής:

  1. Έπρεπε να το ακολουθεί πιστά και να υποτάσσεται σε κάθε παραλογισμό και άσκοπη ή εγκληματική γραφειοκρατία που είχε νομοθετηθεί ή επικρατούσε.
  2. Έπρεπε να εργάζεται ως πιόνι ή ρομπότ, εκτελώντας κατά γράμμα ακόμη και παράλογες ή, ενδεχομένως στα όρια τις νομιμότητας (αν όχι πλήρως παράνομες) αποφάσεις
  3. Δεν έπρεπε να αντιδρά ή να πρωτοτυπεί ή να ενεργεί με φαντασία ή δημιουργικότητα. Αν έπραττε κάτι τέτοιο, η σύνθλιψη, ψυχική και υλική, ήταν εξασφαλισμένη. Όλοι μας έχουμε ζήσει τέτοιες καταστάσεις.
  4. Η εργατικότητα και η καλή γνώση του αντικειμένου εργασίας του σίγουρα δεν έπρεπε να είναι στις πρώτες 10 αρετές του. Στις πρώτες θέσεις οπωσδήποτε φιγουράριζε η υποταγή, η ευελιξία/ευκαμψία, οι σωστές προσβάσεις και γνωριμίες, η ρουφιανιά, η δουλικότητα. Ναι, πολλοί υπάλληλοι πρόκοψαν με αυτά τα προτερήματα.

Τόσα χρόνια ο «HOMO DIMOSIUS YPALLILUS» ζούσε ήσυχα, δεν τον ενοχλούσε κανείς, και αν είχε καλές προσβάσεις, ανέβαινε και τα σκαλιά της ιεραρχίας και, μήνας έμπαινε, μήνας έβγαινε, είχε το μισθουλάκο του.

Και ξαφνικά, από την αρχή της κρίσης, ο «HOMO DIMOSIUS YPALLILUS» έχει αναδειχθεί στον κύριο υπαίτιο όχι μόνο της ελληνικής κρίσης χρέους, αλλά κυριολεκτικά της ενδεχόμενης κατάρρευσης της παγκόσμιας οικονομίας. Ο συνήθης νυκτερινός εφιάλτης των ΔΥ δεν είναι πια ο ΓΑΠ, είναι η Frau Merkel, o Mr Sarkozy, o Barrack Obama, το IMF, το ECB, ο George Soros κλπ.

Και οι κρατούντες πολιτικοί μας, συνεπικουρούσης της αιμοσταγούς «Τρόικας» διαλαλούν ότι ο «HOMO DIMOSIUS YPALLILUS» πρέπει να εξοντωθεί άμεσα και συντριπτικά. Για άλλους υπεύθυνους (εφοπλιστές, off shore επιτήδειους, μεγαλογιατρούς, μεγαλοδικηγόρους και μεγαλοϋδραυλικούς κλπ), πέρα από γενικές αναφορές, πρακτικά τίποτα, κανένα μέτρο. Όλα πάνω στο Δημόσιο Υπάλληλο και ειδικά πάνω στο μισθό του και στη «μονιμότητά» του. Για άλλες οικονομίες, για φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή, ούτε λόγος. Πάντως, οι Ελβετικές Τράπεζες, έχουν πρόσφατα ανακοινώσει ότι οι Έλληνες είναι οι 2οι πλουσιότεροι καταθέτες, στην ασφαλή φωλιά τους, αμέσως μετά τους Άραβες. Λέτε να είναι αυτοί οι αισχροί δημόσιοι υπάλληλοι που την κάνανε άραγε?

Το μόνο θετικό πάντως στην ιστορία, όταν το ελληνικό δράμα θα έχει διαγράψει τον κύκλο του, είναι ότι, αν σωθεί (αφού ορισθεί ο όρος «σωθεί» πρώτα παρακαλώ) η Ελλάδα, θα το οφείλει στους Δημοσίους Υπαλλήλους της και τις θυσίες τους μέχρι του έσχατου σημείου εξευτελισμού τους. Ας ελπίσουμε ότι αυτό τουλάχιστον θα τους αναγνωριστεί από την Ιστορία Είναι και αυτό μια ικανοποίηση. Εμπρός για τα νέα Δερβενάκια! Με ακόμη 40% περικοπή, θα γίνουμε οι νέοι Κολοκοτρώνηδες και Καραϊσκάκηδες.... Κάτι είναι και αυτό, είναι μια παρηγοριά για το μέλλον.

 

Η Συντακτική Επιτροπή της Ιστοσελίδας ΕΟΦΣΕ